Wydział Prawa i Administracji UG

gacorek

Niestety sam nie jestem w stanie tego zrobic, w niektorych udalo mi sie wyszukac przepisy, ktore moglyby do tego pasowac ale jakos w ogole mi tutaj nic nie pasuje. BARDZO PROSZE O POMOC, KOGOS DLA KOGO POSTEPOWANIE KARNE TO NIC STRASZNEgo Sad

dzieki wielkie z gory!
1 W wyniku wniesionej przez oskarżonego apelacji od wyroku skazującego go na karę pozbawienia wolności w wymiarze 5lat, toczy się postępowanie przed sądem apelacyjnym. Sąd ten uznał, że zachodzą przesłanki tymczasowego aresztowania i wydał postanowienie o zastosowaniu tego środka wobec oskarżonego na okres 3 miesięcy. W zażaleniu na to postanowienie oskarżony wniósł o jego uchylenie twierdząc, że przekroczony został maksymalny okres stosowania wobec niego tymczasowego aresztowania, ponieważ był w tym postępowaniu tymczasowo aresztowany przed 2 lata.
Czy postanowienie sądu apelacyjnego jest prawidłowe?
Art. 263 § 4. Przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania na okres oznaczony,
przekraczający terminy określone w § 2 i 3 może dokonać sąd apelacyjny, w
którego okręgu prowadzi się postępowanie na wniosek sądu, przed którym
sprawa się toczy, a w postępowaniu przygotowawczym na wniosek właściwego
prokuratora bezpośrednio przełożonego wobec prokuratora prowadzącego
lub nadzorującego śledztwo – jeżeli konieczność taka powstaje w
związku z zawieszeniem postępowania karnego, czynnościami zmierzającymi
do ustalenia lub potwierdzenia tożsamości oskarżonego, wykonywaniem
czynności dowodowych w sprawie o szczególnej zawiłości lub poza granicami
kraju
2 Wezwani na miejsce zdarzenia policjanci rozpytują świadków, dokonują oglądu miejsca zdarzenia, z których to czynności spisują notatkę urzędową. Na tej podstawie decydują o wszczęciu postępowania przygotowawczego , a następnie o przedstawieniu zarzutów Janowi K. i przekazują akta sprawy prokuratorowi, aby ten wystąpił do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztowania.
Jak postąpi prokurator?
Odp: art.244§ 4. Niezwłocznie po zatrzymaniu osoby podejrzanej należy przystąpić do zebrania
niezbędnych danych, a także o zatrzymaniu zawiadomić prokuratora. W razie
istnienia podstaw, o których mowa w art. 258 § 1-3 (§ 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić, jeżeli:
1) zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego,
zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w
kraju stałego miejsca pobytu,
2) zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania
fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał
postępowanie karne.
§ 2. Jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego
karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo
gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą
niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia
prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą
oskarżonemu surową karą.
§ 3. Tymczasowe aresztowanie może wyjątkowo nastąpić także wtedy, gdy zachodzi
uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni
lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub
bezpieczeństwu powszechnemu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa
groził) należy wystąpić do prokuratora w sprawie skierowania do sądu wniosku o tymczasowe aresztowanie.

3 Sąd I instancji wydał wyrok uniewinniający oskarżonego, wobec którego zastosowany został tymczasowy areszt. Prokurator jeszcze na sali rozpraw zapowiedział apelację.
Czy należy podjąć decyzję w przedmiocie tymczasowego aresztowania?
4 W sprawie z art. 271 § 1 k.k. prokurator wniósł akt oskarżenia.
Czy sąd może zastosować tymczasowe aresztowanie?
Analizując art. 258 sąd nie może zastosować tymczasowego aresztowania ponieważ nie zachodzą przesłanki wymienione w tymże artykule.
Art.258 § 1. Tymczasowe aresztowanie może nastąpić, jeżeli:
1) zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrywania się oskarżonego,
zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w
kraju stałego miejsca pobytu,
2) zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania
fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał
postępowanie karne.
§ 2. Jeżeli oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego
karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo
gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę pozbawienia wolności nie niższą
niż 3 lata, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania w celu zabezpieczenia
prawidłowego toku postępowania może być uzasadniona grożącą
oskarżonemu surową karą.
§ 3. Tymczasowe aresztowanie może wyjątkowo nastąpić także wtedy, gdy zachodzi
uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni
lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub
bezpieczeństwu powszechnemu, a zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa
groził.
§ 4. Przepisy § 1-3 stosuje się odpowiednio do pozostałych środków zapobiegawczych
5 Zatrzymany żąda zawiadomienia o tym fakcie swojej przyjaciółki, a nie żony.
Jak postąpi organ?
Art. 244 § 2. Zatrzymanego należy natychmiast poinformować o przyczynach zatrzymania
i o przysługujących mu prawach, w tym o prawie do skorzystania z pomocy
adwokata, oraz wysłuchać go.
6 Sąd nie widzi podstaw do uwzględnienia wniosku prokuratora o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Dostrzega jednak możliwość zastosowania innego, nieizolacyjnego środka zapobiegawczego.
Czy sąd może orzec inny niż zawnioskowany przez prokuratora środek zapobiegawczy?
Odp : art. 253 § 3. Sąd lub prokurator niezwłocznie zawiadamia pokrzywdzonego, jego przedstawiciela
ustawowego lub osobę, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje,
o uchyleniu, nieprzedłużeniu lub zmianie tymczasowego aresztowania na
inny środek zapobiegawczy, chyba że pokrzywdzony oświadczy, iż z takiego
uprawnienia rezygnuje.
7 Znanemu i cieszącemu się uznaniem aktorowi doręczono postanowienie o zastosowaniu wobec znanej mu osoby będącej w sprawie oskarżonym poręczenia tzw. Osoby godnej zaufania. Aktor ten uznany za taką osobę został w postanowieniu wymieniony jako poręczający za oskarżonego. Aktor był tym postanowieniem zaskoczony, bowiem nie starał się o tę rolę procesową. O powołanie go w tym charakterze wystąpił oskarżony.
Czy ustanowienie aktora poręczycielem było prawidłowe?
To należy od tego jak blisko te 2 osoby się znają ponieważ art. 273 § 1 nakłada na osobę godną zaufania zostaną nałożone dodatkowe obowiązki wynikające z poręczenia a w przypadku ich nie dotrzymania poniesienie negatywne skutki. Jeśli są przyjaciół mi to jak najbardziej to jest decyzja prawidłowa natomiast jeśli znają się słabo to nie była to prawidłowa decyzja.
a.
8 Większość mieszkańców miejscowości W., w tym funkcjonariusze Policji, wiedzą, że trzech mężczyzn Kuba, Zenek i Faja wymuszają pieniądze od prowadzących sklepy, kawiarnie itp. Za tzw. Opiekę. Policja nie wszczęła postępowania przygotowawczego, ponieważ nikt oficjalnie o tym jej nie zawiadomił. Poza tym prowadzący te sklepy itd. W rozmowach z policjantami mówią, że nie są zainteresowani karaniem Kuby i pozostałych bo to są swoje chłopaki, a jak się wsadzi do więzienia to przyjdą inni, nie wiadomo czy nie gorsi.
Czy postępowanie policji jest prawidłowe?
Art. 304 § 1. Każdy dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu ma
społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję. Przepis art.
191 § 3 stosuje się odpowiednio.
9 Wszczęto postępowanie w sprawie zgwałcenia. Ofiara tego przestępstwa nie jest zainteresowana prowadzeniem postępowania przeciwko sprawcy. Prowadzący powstępowanie umarza je. Osoba pokrzywdzona nie składa zażalenia. Po 2 miesiącach od umorzenia, wpływa do siedziby organu wniosek tej osoby o prowadzenie postępowania w tej sprawie, który trafia do innego pracownika organu ścigania. Ten nie orientuje się, że było wcześniej prowadzone postępowanie w tym przedmiocie wszczyna postępowanie i przedstawia domniemanemu sprawy zarzuty popełnienia przestępstwa z art. 197 k.k. Podejrzany wnosi o umorzenie postępowania, ponieważ zostało ono wcześniej prawomocnie zakończone.
Czy wniosek podejrzanego będzie uwzględniany?
Art. 17 § 1. Nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy:
7) postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie
zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się,
10 Sprawę prowadzi bardzo zaangażowany policjant, który pomimo tego, że w dochodzeniu nie wymaga się m.in. wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów, dokonuje tych wszystkich czynności, które wymagane są w śledztwie. Nie dostrzegł jednak tego, że właściwą formą postępowania przygotowawczego w sprawie jest śledztwo. Nie zwrócił także na to uwagę prokurator nadzorujący, któremu policjant przekazał projekt aktu oskarżenia, popisał go i złożył do właściwego sądu.
Czy w wyniku złożonego aktu oskarżenia przez prokuratora w opisanej sytuacji sąd będzie prowadził postępowanie?
11 Przeprowadzono postępowanie przygotowawcze w formie dochodzenia zamiast obligatoryjnego śledztwa. Czy sąd z tego powodu jest uprawniony do przekazania sprawy prokuratorowi na podstawie art. 345 k.p.k. Czy sąd może odczytać rozprawie protokoły z postępowania przygotowawczego (art.389-393a k.p.k.?)
Art. 345.
§ 1. Sąd przekazuje sprawę prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa lub dochodzenia,
jeżeli akta sprawy wskazują na istotne braki tego postępowania,
zwłaszcza na potrzebę poszukiwania dowodów, zaś dokonanie niezbędnych
czynności przez sąd powodowałoby znaczne trudności.
Art. 389.
§ 1. Jeżeli oskarżony odmawia wyjaśnień lub wyjaśnia odmiennie niż poprzednio
albo oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta, wolno na rozprawie odczytywać
tylko w odpowiednim zakresie protokoły jego wyjaśnień złożonych
poprzednio w charakterze oskarżonego w tej lub innej sprawie w postępowaniu
przygotowawczym lub przed sądem albo w innym postępowaniu przewidzianym
przez ustawę.
©Kancelaria Sejmu s. 97/97
2010-01-28
§ 2. Po odczytaniu protokołu przewodniczący zwraca się do oskarżonego o wypowiedzenie
się co do jego treści i o wyjaśnienie zachodzących sprzeczności.
Art. 390.
§ 1. Oskarżony ma prawo być obecny przy wszystkich czynnościach postępowania
dowodowego.
§ 2. W wyjątkowych wypadkach, gdy należy się obawiać, że obecność oskarżonego
mogłaby oddziaływać krępująco na wyjaśnienia współoskarżonego albo na zeznania
świadka lub biegłego, przewodniczący może zarządzić, aby na czas
przesłuchania danej osoby oskarżony opuścił salę sądową. Przepis art. 375 § 2
stosuje się odpowiednio.
Art. 391.
§ 1. Jeżeli świadek bezpodstawnie odmawia zeznań, zeznaje odmiennie niż poprzednio
albo oświadczy, że pewnych okoliczności nie pamięta, albo przebywa
za granicą lub nie można mu było doręczyć wezwania, albo nie stawił się z
powodu niedających się usunąć przeszkód lub prezes sądu zaniechał wezwania
świadka na podstawie art. 333 § 2, a także wtedy, gdy świadek zmarł, wolno
odczytywać w odpowiednim zakresie protokoły złożonych poprzednio przez
niego zeznań w postępowaniu przygotowawczym lub przed sądem w tej lub
innej sprawie albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę.
§ 2. W warunkach określonych w § 1, a także w wypadku określonym w art. 182 §
3, wolno również odczytywać na rozprawie protokoły złożonych poprzednio
przez świadka wyjaśnień w charakterze oskarżonego.
§ 3. Przepis art. 389 § 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 392.
§ 1. Sąd może odczytywać na rozprawie głównej protokoły przesłuchania świadków
i oskarżonych, sporządzone w postępowaniu przygotowawczym lub przed
sądem albo w innym postępowaniu przewidzianym przez ustawę, gdy bezpośrednie
przeprowadzenie dowodu nie jest niezbędne, a żadna z obecnych stron
temu się nie sprzeciwia.
§ 2. Sprzeciw strony, której zeznania lub wyjaśnienia nie dotyczą, nie stoi na przeszkodzie
odczytaniu protokołu.
Art. 393.
§ 1. Wolno odczytywać na rozprawie protokoły oględzin, przeszukania i zatrzymania
rzeczy, opinie biegłych, instytutów, zakładów lub instytucji, dane o karalności,
wyniki wywiadu środowiskowego oraz wszelkie dokumenty urzędowe
złożone w postępowaniu przygotowawczym lub sądowym albo w innym postępowaniu
przewidzianym przez ustawę. Nie wolno jednak odczytywać notatek
dotyczących czynności, z których wymagane jest sporządzenie protokołu.
§ 2. Wolno również odczytywać zawiadomienie o przestępstwie, chyba że zostało
złożone do protokołu, o którym mowa w art. 304a.
§ 3. Mogą być odczytywane na rozprawie wszelkie dokumenty prywatne, powstałe
poza postępowaniem karnym i nie dla jego celów, w szczególności oświadczenia,
publikacje, listy oraz notatki.
©Kancelaria Sejmu s. 98/98
2010-01-28
§ 4. Wolno odczytywać na rozprawie protokoły zeznań świadka przesłuchanego w
warunkach określonych w art. 184. Rozprawa jest wówczas niejawna; przepisu
art. 361 § 1 nie stosuje się.
Art. 393a.
W warunkach określonych w art. 389 § 1, art. 391 § 1 i 2, art. 392 i 393 wolno również
odczytywać lub odtwarzać zapisy, o których mowa w art. 145 § 1 i art. 147 § 3.
12 Prowadzone jest postępowanie przeciwko osobie zatrudnionej na podstawie umowy o pracę regulowanej kodeksem pracy w komisariacie policji, do której obowiązków należy obsługa sekretariatu, osobie mianowanej, to jest pracownikowi służby cywilnej, który prowadzi sprawy kadrowe w Komendzie Wojewódzkiej Policji, policjantce, które w tej samej Komendzie prowadzi księgowość.
W jakiej formie prowadzone będę przeciwko wymienionym osobom postępowania?
13 W postępowaniu przygotowawczym prowadzonym In rem, po przeprowadzeniu czynności operacyjno-rozpoznawczych policjant prowadzący postępowanie z uwagi na uzasadnione podejrzenie, że przestępstwo popełniła osoby przedstawił jej zarzuty. Nie ustalił jeszcze jednak jej danych, w tym dotyczących imienia, nazwiska, adresu zamieszkania itp.
Czy możliwe było przedstawienie zarzutów? Zgodnie z Art. 297.
§ 1. Celem postępowania przygotowawczego jest:
3) zebranie danych stosownie do art. 213 i 214 (art.213 Art. 213.
§ 1. W postępowaniu należy ustalić tożsamość oskarżonego, jego wiek, stosunki
rodzinne i majątkowe, wykształcenie, zawód i źródła dochodu oraz dane o jego
karalności)
Czy podejrzany może zaskarżyć postanowienie czy w inny sposób jest możliwe jego unicestwienie?
Art. 302 § 3. Zażalenie na postanowienia i zarządzenia oraz na inne czynności prokuratora w
postępowaniu przygotowawczym, o których mowa odpowiednio w § 1 i 2,
rozpoznaje prokurator bezpośrednio przełożony.
14 W sprawie prowadzonej przez prokuratora przedstawiono zarzuty czterem osobom, przy czym jedna z nich po tym zmarła, co do drugiej ustalono, że popełnione przez nią przestępstwo należy zakwalifikować nie z art. 157 § 1 lecz 157 §2 k.k., co do trzeciego, ustalono, że nie popełnił on zarzucanego mu przestępstwa we wskazanym w postanowieniu miejscu, czwarty z podejrzanych ciężko zachorował przez co nie może brać udziału w czynnościach postępowania przygotowawczego.
Jakie decyzje podejmie prokurator?
15 W sprawie prowadzonej przeciwko 1 osobie ujawniło się, że osoba ta popełniła jeszcze inny czyn niż ten, który opisano w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów. Prowadzący zastanawia się czy wydać postanowienie zmieniające wydane wcześniej postanowienie o przedstawieniu zarzutów, czy też na podstawie nowo wydanego postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego prowadzić postępowanie, w którym dokona przedstawienia zarzutów tej osobie, następni wyda postanowienie o łącznym rozpoznaniu obu spraw.
Jak powinien postąpić prowadzący postępowanie?
Art. 314
Jeżeli w toku śledztwa okaże się, że podejrzanemu należy zarzucić czyn nie objęty
wydanym uprzednio postanowieniem o przedstawieniu zarzutów albo czyn w zmienionej
w istotny sposób postaci lub też, że czyn zarzucany należy zakwalifikować z
surowszego przepisu, wydaje się niezwłocznie nowe postanowienie, ogłasza się je
podejrzanemu oraz przesłuchuje się go. Przepis art. 313 § 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
OG